น้ำนม น้ำตาล และเด็กป่วย ผู้ใหญ่มากโรค!

ความไม่มีโรค และโลภเป็นลาภอันประเสริฐ

เพื่อสุขภาวะที่ดีของเด็ก กระทั่งเติบโตเป็นหนุ่มสาว ถึงวัยชรา หากไม่อ้วน มีแต่เรื่องดี.
ถ้าอ้วน เป็นทั้งโรคความดัน, เบาหวาน, หัวใจ, ไต, และข้อเข่าเสื่อม ตามกันเสมอ.
เมื่อถึงขั้นเป็นไตแล้ว ชีวิตมีแต่เรื่องลำบาก. การติดกินหวานเป็นเหตุนำแรก อย่างมากของโรคอ้วน.

เพื่อความสุขของลูก ไม่ควรให้เด็กได้กินหวาน นานเท่าที่ทำได้ กินหวานยังทำให้ฟันผุ ตามด้วยโรคในช่องปากอื่นอีก.

เด็กไม่ควรติดรสหวาน เพราะโตขึ้นจะเลิกยาก.
มีด้วยหรือเด็กไม่กินหวาน มีครับ เห็นมาแล้ว เป็นเด็กฉลาด สุขภาพดี.

ไม่กินหวาน เป็นประเด็นรณรงค์

ของกระทรวงสาธารณสุขมาเกือบปีแล้วมั้งครับ ในรายการโทรทัศน์ "ขบวนการไร้พุง" (เมษ, 2552) "เด็กไทยไม่กินหวาน"

น้ำนมเป็นอาหารที่เสียง่ายที่สุดในโลก. โรงงานนมต้องขาดทุน สูญสิ้นด้วยเรื่องเชื้อที่ทำให้ผลิตภัณฑ์เสีย และผู้บริโภคป่วย. ตัวอย่างล่าสุดคือ ตรา Snow ของญี่ปุ่น เพราะเกิดรอยรั่วในกระบวนการผลิตเพียงเล็กน้อย ตรวจในผลิตภัณฑ์ไม่พบ แต่พอถึงผู้บริโภค หลายรายป่วย. ปิดกิจการ!


การเติมน้ำตาลในน้ำนม ไม่แปลกสำหรับชาวไทย แต่เป็นเรื่องแปลกสำหรับประเทศที่พัฒนาแล้ว.
นอกจากทำให้ติดหวาน, อ้วน, ป่วยง่าย เพราะอ้วน และยังท้องเสียได้ เพราะเชื้อเจริญได้ดีในน้ำนมที่มีน้ำตาล.
ไม่ ควรบริโภคน้ำนมรสหวาน เพราะมีการใส่น้ำตาล ซึ่งได้รับน้ำตาลมากเกิน ทำให้อ้วน และน้ำตาลทำให้นมเสียง่ายขึ้น เพราะจุลินทรีย์ชอบมากทั้งน้ำนม และน้ำตาล! โอกาสบริโภคนมหวานแล้วท้องเสียจึงมีมาก. หากอากาศร้อน หรือเครื่องทำความเย็นเสีย หรือสู้ไม่ไหวในช่วงสั้น ในวันร้อนล่ะก็ น้ำนมที่ถึงผู้บริโภค จะรู้ว่าเสียก็เมื่อต้องวิ่งเข้าห้องน้ำ หรือ _ี้ราดอย่างเลอะแล้ว!



น้ำนมที่เด็ก และผู้ใหญ่กิน ก็ควรเป็นแบบพร่องมันเนย มิฉะนั้น โรคอ้วนก็เจริญได้ดีทีเดียว!!!

สรุปว่าควรเลี่ยงน้ำตาล, น้ำนมรสหวาน และควรดื่มน้ำนมพร่องมันเนย สำหรับทุกเพศ และทุกวัย


ลุงเค