หากหนีไม่ทัน ก็ควรใช้วิธีนี้ครับ ตวาดด้วยเสียงที่ต่ำ และดังที่สุด ไปยังเจ้าสุนัขนั้น ไม่ว่ามีกี่ตัว
หรือ หันสู้หน้า พร้อมตวาดให้ดังที่สุด หรือก้มลงหยิบหิน (แม้ไม่มีหินให้หยิบ ก็ก้มทำท่าหยิบหิน)
แล้วทำท่าขว้างเข้าใส่ เพียงวิธีเดียว ที่กล่าวนี้ก็ได้ผลเสมอต่อสุนัขที่ไม่มีเจ้าของไม่ว่าประจำถิ่น หรือ
ร่อนเร่
วิธีดังกล่าวอาจไม่ได้ผล หากสุนัขที่วิ่งไล่ ปกติอยู่ในบ้านตลอดเวลา! และพวกที่กำลังมีฤิทธิ์ของโรค
พิษสุนัขบ้า พวกหลังนี้ มองกันออกครับ เพราะจะช้า วิ่งหัวต่ำ แต่ส่วนพวกแรกยังไม่ทันจะใช้วิธีใด
มันก็กัดแล้วครับ! ผมยังไม่เคยได้ลองวิธีที่แนะนำกับพวกแรกนี้ หากท่านลองแล้ว ก็เล่าสู่กันฟังบ้าง
:-)
ปล. สุนัขจรจัดที่ประจำถิ่น หรือร่อนเร่ มีชีวิตที่มีความทุกข์ตลอดชีวิต เพราะต้องทนกับอากาศร้อน
อากาศหนาวเย็น, โรคภัย, การไล่กัดจากหมู่สุนัข, ถูกรังแกจากมนุษย์, ขาดอาหาร, ขาดแร่ธาตุ, ฯ
คือ มีชีวิตอย่างหวาดกลัว นอกจากนั้น ยังทำสกปรก, ส่งเสียงรบกวน, และที่สำคัญสุด อาจเป็นโรคพิษสุนัขบ้า แล้วกัดเด็กเล็ก จนอาจเสียชีวิตได้ คำถามคือ เราควรปล่อยให้สุนัขจรจัดมีลูกหลานไว้รบกวน และกัดผู้อื่น?
No comments:
Post a Comment